Enciklopedija sisara

Šest vrsta roda Didelphis, poznati kao veliki američki oposumi, uključuju omnivore veličine mačke, prepoznatljive po svom prehensilnom repu i tendenciji da se prave mrtvi kada su ugroženi. Najkrupnija vrsta, virdžinijski oposum, jedini je torbar koji se nalazi u Severnoj Americi. 

Didelphis albiventris Lund, 1840

Belouhi oposum se nalazi u Argentini, Boliviji, Brazilu, Paragvaju i Urugvaju. Terestična je i ponekad arborealna životinja, a po staništu je generalista,što zanči da živi u širem nizu različitih staništa.

Dugouhi oposum se nalazi u Argentini, Brazilu i Paragvaju. Vrsta je smatrana populacijom običnog oposuma (D. marsupialis). 

Didelphis imperfecta Mondolfi and Pérez-Hernández, 1984

Gujanski belouhi oposum nalazi se u Brazilu, Surinamu, Francuskoj Gujani i Venecueli. Ova vrsta zajedno sa andskim belouhim oposumom (D. pernigra), izdvojena je iz vrste belouhog oposuma (D. albiventris) 2002.

 Didelphis marsupialis Linnaeus, 1758

Obični oposum, poznat i kao južni ili crnouhi oposum ili gamba, nalazi se od severoistoka Meksika do Bolivije (dosežući obalu južnog dela Pacifičkog Okeana do centralne obale Perua), uključujući Male Antile, gde se nazivaju manikou. Preferira šume, mada može živeti u selima i gradovima. Ponekad se koristi kao hrana u siromašnijim ljudskim naseobinama. 

Nalazi se u tropskim i suptropskim šumama na nadmorskim visinama do 2200 m. Najčešće prave gnezda u rupama drveće, mada kopaju jame ili prave gnezdo u bilo kom tamnom mestu ako već ništa drugo nije pogodno. 

Uglavnom su nokturalni i terestični, mada malo istražuju i gnezde se u drveću. van sezone parenja, solitarni su. Smatraju se štetočinama, obzirom da im je ponašanje nalik rakunima. Preturanjem kanti za đubre, gnežđenjem na nepogodnim mestima često bivaju uhvaćeni i ubijeni.  

Ženke rađaju 5-9 mladunca, jednom do tri puta godišnje. Žive oko 2,5 godine.

Didelphis pernigra J. A. Allen, 1900

Andski belouhi oposum nalazi se na Andskim planinama od Venecuele do Bolivije.

Didelphis virginiana (Kerr, 1792)

Virdžinijski oposum, poznat kao severnoamerički oposum ili tlakuaće u Meksiku, jedini je torbar koji živi u Severnoj Americi, severnije od Meksika. Najkrupniji je oposum, uspešan oportunista. Poznat je amerikancima, obzirom da ga često viđaju u blizini grada, gde preturaju po đubretu ili leže pored puta, kao žrtve saobraćaja.

U skorije vreme proširio, a i dalje širi svoj areal ka severu do Kanade i zapadu do Pacifika.  

U slučaju opasnosti prave se mrtvi. Ova reakcija je nevoljna i posledica je ekstremnog straha. Pod ozbiljnom pretnjom, oposum šišti, vrišti i pokazuje zube. Sa dovoljno stimulacije ulazi u stanje blizu komi, koja može da traje do četiri sata. Leži na bok, otvorenih očiju i usta, jezik mu visi, ispuštajući zelenu tečnost iz anusa, čiji smrad truleži odbija grabljivce. 

Otporni su na otrov nekih zmija. 

Maksimalna dužina života u divljini je oko 2 godine. Čak i u zatočeništvu žive do četiri godine.