Tachyglossus aculeatus (Shaw, 1792) - kratkonosa ehidna
Pet podvrsta kratkonose ehidne žive u različitim geografskim regionima. Podvrste se međusobno razlikuju u dlakavosti, dužini i širini bodlji i veličini kandži na zadnjim stopalima.
- T. a. acanthion se nalazi na Severnoj Teritoriji i Zapadnoj Australiji.
- T. a. aculeatus se nalazi u Kvinslendu, Novom Južnom Velsu, Južnoj Australiji i Viktoriji.
- T. a. lawesii se nalazi u priobalnim regionima i visoravnima Nove Gvineje i verovatno u kišnim šumama na severoistoku Kvinslenda.
- T. a. multiaculeatus nalazi se na Ostrvu Kengura.
- T. a. setosus se nalazi na Tasmaniji i nekim ostrvima. Ponekad se navodi kao zasebna vrsta.
Ova ehidna tipično meri 30 do 45 cm dužine, a teži između 2 i 5 kg. Tasmanijska podvrsta, T. a. setosus, je manja od ostalih. Telo je, osim trbušne strane, lica i nogu, pokriveno bodljama krem boje. Bodlje, koje mogu biti duge do 50 mm, predstavljaju modifikovane dlake, uglavnom sačinjene od keratina. . Krzno između bodlji varira u boji od boje meda do tamnosmeđe, pa čaki i crne. Boja krzna i bodlji varira geografski.
Udovi su prilagođeni za brzo kopanje; kratki su i imaju snažne kandže.
Kao i kljunar, ehidna ima nisku temperaturu tela - između 30 i 32°C.One ne dahću i ne znoje se. Uprkos nemogućnosti znojenja, gube vodu. Veruje se da njuska ima glavnu ulogu u ograničavanju gubitka vod, putem koštanog labirinta koji kao frižider kondenzuje vodenu paru iz daha. najviše gube vodu uriniranjem, kroz kožu i respiratornim sistemom.
Tokom jeseni i zime pokazuje periode torpora ili duboke hibernacije. Zbog niske temperature tela, postaju veoma spore tokom vrelog i hladnog perioda.
Žive u različitim staništima i pretežno su aktivni u sumrak. Žive solitarno osim u vreme parenja. Hrane se gotovo isključivo mravima i termitima koje skupljaju lepljivim jezikom. Nemaju zube, a hranu usitnjavaju rožnatim pločicama na jeziku i nepcu.Nakon komplikovane predigre, od maja do septembra dolazi do parenja. Nakon 3-4 nedelje, ženka polaže jedno, retko dva ili tri jaja koja zatim nosi u kožnom naboru na trbuhu još 10 dana. Mladunci se izležu iz jaja i ostaju u majčinom naboru još osam nedelja. Kad mladuncu počnu rasti bodlje, napušta torbu, a majka ga skriva na neko sigurno mesto i doji ga do starosti od sedam meseci. Pod ljudskom brigom, može doživeti starost od 50 godina.
Bodlje su mu dobra zaštita od predatora. Uprkos bodljama, love ih ptice grabljivice, tasmanijski đavo, dingo, zmije, gušteri, mačke i lisice, mada su skoro sve žrtve mladi.
Mladunci
